Financieel filosoof en auteur Frances Coppola schreef gisteren een artikel op Coindesk waarin ze uitlegt waarom de huidige coronaviruspandemie het uitgelezen moment is om het universeel basisinkomen (UBI) te organiseren.
In het artikel gaf ze aan dat de modellen van Quantitative Easing (kwantitatieve versoepeling) en inflatie tegengaan door negatieve rentevoeten onvoldoende blijken of tekort schieten. De centrale banken van de wereld moeten die tactieken verlaten en ongelimiteerd zogenaamd helikoptergeld, rechtstreeks aan de burgers geven, zonder tussenpersonen zoals banken en overheden.
Het idee is dat diezelfde burger de economie van onderuit zal stimuleren en uit ons uit een dreigende recessie of depressie zal houden.
Een universeel basisinkomen (UBI)?
Meer en meer stemmen gaan op die pleiten voor een universeel, no-strings-attached, basisinkomen. Zeker als er in de huidige crisis van mensen verlangd wordt dat ze thuis blijven en niet werken. Maar wat zijn volgens de meeste bepleiters de eigenschappen van zo’n universeel basis inkomen?
- Op regelmatige basis uitgekeerd (niet éénmalig)
- Direct naar de eindontvanger (zonder tussenpersonen zoals een bank)
- Eén inkomen per individu (dus ook niet per huishouden)
- Zonder voorwaarden (er staat niets tegenover)
- Universeel (voor iedereen ongeacht geslacht, leeftijd, ras, religie, inkomen,…)
Geen extra overheidsschulden
In de discussie over dat UBI zijn de overheden vaak het grote struikelblok en wel om verschillende valabele redenen.
Ten eerste, hoe zouden zij bovenop de hoge kosten die ze al hebben, dit ook nog eens moeten bekostigen? De budgettaire tekorten gaan nu al door het dak en de grote kosten gaan dit decennium pas echt komen, met de babyboomers die stilaan allemaal met pensioen gaan en meer en meer medische zorg nodig hebben.
Ten tweede is het voor een land als het Verenigd Koninkrijk, Coppola is een Britse, erg moeilijk om al haar inwoners een som fysiek geld te bezorgen. Men kan er niet vanuit gaan dat iedereen een bankrekening heeft en de adresgegevens van al haar inwoners hebben ze ook niet.
Dat vacuüm kan ingevuld worden door “een nieuwe instantie”. De centrale banken zijn volgens Coppola perfect geplaatst om deze taak op zich te nemen. Zij staan boven nationale of regionale belangen en hebben als uiteindelijke doel de inflatie te bestrijden.
Wat absoluut niet de bedoeling kan zijn, is dat elke overheid hierdoor bijkomende staatsschulden zou opbouwen. En waar halen nationale overheden hun inkomsten? Veelal uit belastingen die ze heffen op haar inwoners. Een UBI door een staat georganiseerd zou er dan al snel toe leiden dat die weggestemd zal worden door haar inwoners, gedreven door de politiek en gestoeld op budgettaire krapte.
Een digitale valuta als oplossing
Volgens Coppola zijn er twee mogelijkheden om een UBI te organiseren. Eén manier zou zijn dat de centrale bank geld stort op individuele bankrekeningen. Daarvoor zullen overheden en banken wel moeten samenwerken om basis bankdiensten aan iedereen te voorzien. Dat alleen zou al een grote drempel zijn. Hoe dan ook zouden er dan nog mensen uit de boot vallen, want je kan mensen nu eenmaal niet dwingen een bankrekening te openen.
Een andere, iets radicalere oplossing, is dat iedereen een persoonlijke rekening bij de centrale bank heeft. De centrale bank creëert een CBDC (Central Bank Digital Currency) en bijhorende wallet per ontvanger. Deze CBDC is een stablecoin, 1:1 gekoppeld aan b.v. de dollar of de euro. Elke maand krijgt elke wallet een bepaald bedrag hierop gestort waarmee ze allerhande betalingen kunnen doen. Denk maar eens aan nieuwe apps en mogelijkheden die daarmee kunnen ontstaan. Maar ze kunnen evengoed naar een andere bankrekening worden doorgestort of er kunnen andere cryptocurrencies mee gekocht worden.
Maar wat dan met de inflatie?
Voor de believers van hard geld, zoals goud of Bitcoin (BTC), of mensen die van mening zijn dat centrale banken niet eens hoeven te bestaan, zijn dit natuurlijk verwerpelijke ideeën die helemaal indruisen tegen de filosofie achter bijvoorbeeld gedecentraliseerde valuta. En zal zo’n UBI er niet voor zorgen dat de inflatie helemaal de pan uit zal swingen?
Als de kerntaak van de centrale banken is om die inflatie binnen de perken te houden, kunnen ze de hoogte van het UBI aanpassen wanneer prijzen stijgen of dalen. Of ze kunnen de rentevoeten terug hoger houden, wat dan weer de druk op de banken zal verlichten en de economie minder schuldafhankelijk zal maken.
Coppola besluit dat het al te laat is om deze crisis af te wenden. Maar dat we deze kans niet mogen laten liggen en dat het tijd is voor een revolutie. Ze gaf aan dat dit de ideale mogelijkheid is om een CBDC te creëren die een basisinkomen voorziet voor iedereen die er voor zal zorgen dat, wanneer de volgende crisis plaatsvindt, niemand bang hoeft te zijn dat ze het niet zullen overleven of in een financieel zwart gat terecht zullen komen.
Vinden jullie dit een goed idee? Laat het ons weten op onze socials!
