Schuldeiser van de failliete crypto-exchange Mt. Gox zullen langer op hun geld moeten wachten nadat de trustee een belangrijke deadline-verlenging van de compensatietijdlijn heeft aangekondigd.
De oorspronkelijke deadline voor de registratie van de schuldeisers van Mt. Gox stond op 10 januari 2023 en is verlengd tot 10 maart, nadat het toestemming kreeg van de rechtbank, aldus curator Nobuaki Kobayashi.
De uitdelingstermijn is verder met twee maanden opgeschoven van 31 juli naar 30 september. In de brief vande curator wees hij erop dat de beslissing het gevolg was van wat hij noemde ‘verschillende omstandigheden zoals de voortgang van rehabilitatieschuldeisers met betrekking tot van de Selectie en Registratie’.
“Rehabilitatieschuldeisers die de selectie en registratie al hebben afgerond, hoeven de selectie en registratie niet opnieuw uit te voeren en deze schuldeisers mogen hun selectie en registratie wijzigen tot aan de nieuwe deadline”, aldus de curator.
De oorspronkelijk deadline van 10 januari werd in oktober vastgesteld en was bedoeld om voormalig klanten in staat te stellen een betalingssysteem van hun voorkeur te selecteren. Door de trustee werden bankovermakingen, aanbieder van geldoverboekingen, cryptocurrency-exchange of bewaarder als methoden aangedragen.
Mt. Gox behoorde voor de ineenstorting in februari 2014 tot de leidende Bitcoin (BTC)-exchanges ter wereld. Het ging echter fout toen er ongeveer 850.000 BTC werd gestolen van het platform door onbekende hackers. Destijds had de BTC een waarde van $500 miljoen.
Ongeveer 24.000 schuldeisers werden getroffen door het incident. Sommige rapporten geven daarnaast aan dat slechts 150.000 BTC is teruggevonden. Volgens een onderzoek van Finbold behoort het Mt. Gox-incident momenteel tot de top tien van crypto-gerelateerde overvallen aller tijden.
De vrees bestond dat de markt zou destabiliseren als de voormalig klanten zouden besluiten te liquideren nadat het compensatieplan was uitgerold. De speculatie werd echter verdreven door verschillende factoren, zoals de keuze van de debiteur voor verschillende uitbetalingsmethoden.