De mede-oprichter van PayPal, David Sacks, waarschuwde lezers van Common Sense met Bari Weiss op Substack dat grote zakelijke betalingsverwerkers, waaronder PayPal, hard aan het werk zijn om te bouwen wat in wezen een “No-Buy” -lijst is. Sacks zei dat het verschil is dat deze financiële censuur niet het werk van de overheid is. In plaats daarvan coördineerden de activistische organisaties met een duidelijke politieke agenda samen met een consortium van particuliere bedrijven.
Hij beschouwt financiële uitsluiting van groepen die gericht zijn op het uiten van controversiële politieke meningen duidelijk als een daad van censuur en een gevaar voor de vrijheid van meningsuiting:
“Toen ik in 1999 hielp bij het opzetten van PayPal, was dat ter bevordering van een revolutionair idee. Niet langer zouden gewone mensen afhankelijk zijn van grote financiële instellingen om een bedrijf te starten… Maar nu keert PayPal zijn oorspronkelijke missie de rug toe. Het leidt nu de aanklacht om deelname van degenen die het onwaardig acht te beperken.”
En hoewel Sacks hielp bij het opzetten van PayPal als oprichter en chief operating officer en productleider, nam het bedrijf waar hij toendertijd aan begon het afgelopen jaar een hele reeks financiële deplatforming-acties over:
“Eerst blokkeerde PayPal in januari een christelijke crowdfunding-site die op 6 januari geld inzamelde om demonstranten naar Washington te brengen. Vervolgens kondigde PayPal in februari aan dat het samenwerkte met het Southern Poverty Law Center (SPLC) om gebruikers van het platform te weren. Deze week heeft het bedrijf aangekondigd dat het samenwerkt met de Anti-Defamation League (ADL) om accounts te onderzoeken en af te sluiten die de ADL te extreem vindt.”
Sacks schetste verder heel redelijk waarom hij meer dan een beetje sceptisch is dat deze organisaties pure waakhonden zijn. In plaats daarvan is het hem in ieder geval duidelijk dat de ADL en SPLC gewetenloze partijdige politieke activisten zijn geworden. Hij gaf aan dat “de definitie van een ‘haatgroep’ vaag is en rijp voor overmatig gebruik door mensen met een agenda.”
Hij waarschuwde verder dat ongevaarlijke organisaties die bestaansrecht hebben, zoals voorvechters van godsdienstvrijheid en zelfs activisten voor verkiezingsintegriteit, al verstrikt raken in het sleepnet van financiële censuur.
In ontzetting over de groeiende financiële censuur onder enkele van ’s werelds grootste spelers op het gebied van betalingen en overmakingen, vroeg David Sacks zich het volgende af:
“Als iemand per ongeluk op de No-Fly-lijst belandt, kunnen ze op zijn minst de overheid aanklagen of een verzoekschrift indienen om verhaal te halen. Maar als je naam op een No-Buy List komt die is opgesteld door een consortium van particuliere fintech-bedrijven, op wie kun je dan beroep doen?”
Hij ging verder met:
“De handel op internet is bijna uitsluitend afhankelijk geworden van financiële instellingen die als vertrouwde derde partij dienen om elektronische betalingen te verwerken.”
Het censuurbestendige karakter is echter één van de meest aangeprezen kenmerken en voordelen van cryptocurrencies. Het is gedecentraliseerd, zonder toestemming en niet gecensureerd. Wanneer je een beroep doet op een blockchain zoals die van Bitcoin (BTC), vraagt het niet of het zich niet schelen wie je bent, wat je denkt of op wie je waarschijnlijk gaat stemmen bij de volgende verkiezingen.
Het enige dat de blockchain van Bitcoin wil weten, is of je de privésleutels hebt. Als je die hebt, is de Bitcoin op het adres voor die sleutels jouw Bitcoin. Wellicht is dit dan wel ook de perfecte oplossing om deze No-Buy-lijst tegen te gaan. Hoe denken jullie hier over? Laat het ons weten op onze socials!
