In een recent artikel gepubliceerd op Yahoo Finance belichtte Bloomberg macrostrateeg Simon White de groeiende trend van centrale banken die goudreserves opbouwen. Volgens White wordt deze stap gedreven door zorgen over de mogelijke erosie van de reële waarde van de dollar als gevolg van aanhoudend grote Amerikaanse begrotingstekorten en de dreiging van inflatie.
White wijst erop dat hoewel Federal Reserve-voorzitter Jerome Powell zich mogelijk niet al te veel zorgen maakt over inflatie, zoals blijkt uit zijn recente opmerkingen waarin hij wijst op renteverlagingen later dit jaar, andere centrale banken een voorzichtigere benadering hanteren. Hij betoogt dat de nieuwe hoogtepunten in de goudprijzen erop wijzen dat wereldwijde centrale banken waarschijnlijk het edelmetaal accumuleren om zich te diversifiëren van de dollar.
De Bloomberg-strateeg benadrukt de brede en uitgesproken aard van de recente beweging van goud, waarbij het metaal 50-jaar hoogtes bereikt ten opzichte van driekwart van de belangrijkste ontwikkelde markt (DM) en opkomende markt (EM) valuta’s. White merkt op dat na sieraden, particuliere investeringen, waaronder ETF’s, staven en munten, het grootste deel van de goudreserves bevatten, gevolgd door officiële reserveholdings van centrale banken.
Volgens White zijn wereldwijde centrale banken doorgegaan met het toevoegen aan hun goudreserves in de aanloop naar de pandemie en opnieuw na het begin van het conflict tussen Rusland en Oekraïne, zelfs terwijl ETF-beleggers, “misschien verblind door de felle lichten van crypto,” hun holdings hebben verminderd. Hij merkt op dat in de afgelopen zes maanden China, Duitsland en Turkije hun goudreserves het meest hebben verhoogd, waarbij de ware reserves van China waarschijnlijk veel hoger zijn dan officieel wordt vermeld.
White legt uit dat centrale banken goud willen aanhouden als een hard activum dat geen deel uitmaakt van het gefinancialiseerde systeem wanneer het volledig in bezit is. Hij betoogt echter dat de dominante reden voor deze voorkeur een verlangen is om zich te diversifiëren van de dollar. Voor landen die niet op vriendelijke voet staan met de VS, stelt het bezit van goud hen in staat om te voorkomen dat hun reserve-activa worden geconfisqueerd, zoals gebeurde met Rusland.
Verder suggereert White dat centrale banken wereldwijd waarschijnlijk ongemakkelijk zijn over het bezit van te veel dollars wanneer de VS grote, inflatie-veroorzakende begrotingstekorten heeft. Hij wijst erop dat de dollar structureel overgewaardeerd is op basis van de koopkrachtpariteit ten opzichte van de belangrijkste DM-valuta’s en presenteert een grafiek die de potentie voor onderprestatie van de dollar in de komende jaren aangeeft.
White concludeert door op te merken dat hoewel investeerders in goud-ETF’s mogelijk geen significante risico’s van inflatie en de toekomst van de dollar waarnemen, centrale bankiers via hun acties een heel ander sentiment signaleren.
