Deutsche Bank en Standard Chartered’s SC Ventures testen een systeem dat blockchain-gebaseerde transacties, stablecoins en digitale valuta van centrale banken (CBDC’s) met elkaar laat communiceren, in een benadering vergelijkbaar met de SWIFT-berichtenlaag in de legacy bankinfrastructuur.
De banken voeren een reeks testgevallen uit, waaronder het overdragen en ruilen van USDC-stablecoins, op het Universal Digital Payments Network (UDPN), een toestemmingsgebaseerd blockchain-systeem dat bestaat uit validatorknopen die worden beheerd door een alliantie van banken, financiële instellingen en adviesbureaus.
Het systeem, gecreëerd door tech-adviesbureau GFT Group en Red Date Technology, mede-oprichter van het Chinese Blockchain-Based Service Network (BSN), geeft instructies en staat transacties toe over een scala van netwerken, variërend van stablecoins op openbare blockchains tot CBDC’s.
Er is in de crypto-wereld al enige tijd een geschiedenis van banken en instellingen die zich verenigen in consortia om te proberen overeenstemming te bereiken over de beste manier om blockchain-gebaseerde transacties in privé-omgevingen te beheren. Na enige hype hebben deze bedrijfsblockchains tot nu toe beperkte interesse opgewekt.
Digitale valuta bieden zowel middel als boodschap en stellen de vraag of het nodig is om iets als SWIFT-berichten parallel te laten lopen. Het antwoord, zo zeggen de makers, is dat UDPN zowel fungeert als een interoperabiliteitsbrug tussen verschillende soorten blockchain-netwerken, terwijl het ook geteste gedecentraliseerde digitale identiteitsnormen (DID’s) toepast op deelnemers, waardoor een bankvriendelijke en gereguleerde omgeving ontstaat:
“Het UDPN is een netwerk waarbij de affiliatie van leden toestemmingsgebaseerd is. Maar het belangrijkste hier is dat de transacties zelf worden geplaatst op de onderliggende infrastructuur, die toestemmingsloze netwerken omvat.”
Bijvoorbeeld, bij het uitvoeren van een grensoverschrijdende valutatransactie neemt de verzendende instelling de getokeniseerde waarde en draagt deze over naar een slim contract beheerd door UDPN, dat vervolgens de beoogde doelvaluta uit dat slimme contract vrijgeeft, aldus Neumann.
“Er is bijna een DeFi-achtige mogelijkheid binnen een toestemmingsgebaseerd netwerk. Het is belangrijk op te merken dat dit wordt gedaan zonder dat een centrale organisatie iets als een SWIFT-berichtformaat voorschrijft.”
UDPN bestaat momenteel uit ongeveer 25 organisaties die ongeveer 10 proof-of-concept tests parallel uitvoeren, volgens Steffen Schacher, UDPN-voorzitter bij GFT Group. Deze groep omvat banken uit de Verenigde Staten, Australië, Latijns-Amerika en Europa, zei hij.
“De transactieknooppunten van UDPN zijn de plek waar de magie gebeurt, ze zijn verbonden met valutasystemen en valutapools. De manier om het te zien is dat elke valuta een transactie nodig heeft, zo te zeggen. Dit kunnen centrale banken in de toekomst zijn, die transacties bezitten en CBDC’s exploiteren, of andere financiële instellingen, of enige andere organisatie die digitale valuta behandelt, en dit alles in een gereguleerde omgeving brengt.”