Blockchain bestaat uit een gedeeld en onveranderlijk digitaal register dat transacties en bezittingen bijhoudt in een netwerk. Dit kan gaan om tastbare dingen zoals huizen en auto’s, of ontastbare zaken zoals patenten en merken. Bijna alles van waarde kan gevolgd en verhandeld worden via blockchain, wat de risico’s vermindert en de kosten verlaagt voor iedereen.
In de moderne zakenwereld draait alles om informatie. Hoe sneller en nauwkeuriger de informatie, hoe beter. Blockchain biedt deze informatie direct, gedeeld en volledig transparant aan op een onveranderlijk grootboek dat alleen toegankelijk is voor geautoriseerde netwerkleden. Een blockchainnetwerk kan bestellingen, betalingen, rekeningen, productie en nog veel meer volgen. Bovendien kan je alle details van een transactie van begin tot eind zien, wat meer vertrouwen, efficiëntie en nieuwe kansen biedt.
Bij blockchain wordt er gewerkt met blokken van data . Elke transactie wordt geregistreerd als een “blok” van data. Deze blokken laten de verplaatsing van een actief goed zien, dat tastbaar (zoals een product) of ontastbaar (zoals intellectuele eigendom) kan zijn. De datablock kan informatie registreren zoals voor wie iets bedoelt is, wat er gebeurt is, wanneer dit gebeurt is, waar dit goed gekocht/verkocht is en hoeveel van dit goed van eigenaar wisselt. Elke blok is verbonden met de blokken ervoor en erna, waardoor een keten van data ontstaat terwijl een actief goed van plaats verandert of van eigenaar wisselt. Deze blokken vormen samen een onveranderlijke keten: een blockchain. Elke extra blok versterkt de verificatie van de vorige blok en daarmee de hele blockchain, wat de mogelijkheid tot manipulatie door criminelen elimineert.
Binnen blockchain zijn er ook verschillende netwerken. Hieronder hebben wij een opsomming gegeven van verschillende soorten blockchainnetwerken.
– Publieke blockchainnetwerken: Deze netwerken staan open voor iedereen, zoals Bitcoin. Nadelen zijn onder andere de aanzienlijke rekenkracht die nodig is, weinig tot geen privacy voor transacties en zwakke beveiliging.
– Private blockchainnetwerken: Deze netwerken worden beheerd door één organisatie die bepaalt wie mag deelnemen, een consensusprotocol uitvoert en het gedeelde grootboek onderhoudt. Dit kan het vertrouwen en de betrouwbaarheid tussen deelnemers aanzienlijk vergroten.
– Geautoriseerde blockchainnetwerken: Deze netwerken kunnen zowel openbaar als privé zijn, maar deelname is beperkt tot degenen die een uitnodiging of toestemming hebben gekregen.
– Consortium blockchains: Meerdere organisaties delen de verantwoordelijkheid voor het onderhouden van de blockchain. Deze zijn ideaal voor bedrijven waarbij alle deelnemers geautoriseerd moeten zijn en een gedeelde verantwoordelijkheid hebben.
Blockchain wordt steeds meer toegepast in verschillende industrieën zoals de voedingsindustrie, waar het de oorsprong van voedsel kan traceren, van de boerderij tot de consument. Ook in de gezondheidszorg kan blockchain worden gebruikt om patiëntendossiers veilig op te slaan en de uitkomsten te verbeteren. In de financiële sector kan blockchain helpen om transacties sneller en veiliger te verwerken. Zo kan men blockchain toepassen binnen vermogensbeheer van bijvoorbeeld een pensioenfondsen organisatie (zoals APG).
Deze nieuwe techniek heeft ook nog een aantal voordelen binnen technologie en veiligheid. Het biedt hulp bij onder andere de volgende onderstaande voordelen.
– Groter vertrouwen: Als lid van een besloten netwerk kun je er zeker van zijn dat je nauwkeurige en tijdige data ontvangt.
– Meer veiligheid: Overeenstemming over de nauwkeurigheid van data is vereist van alle netwerkleden en alle goedgekeurde transacties kunnen niet meer verandert worden omdat ze permanent worden geregistreerd.
– Meer efficiëntie: Binnen de boekhouding kan men door middel van blockchain het grootboek delen met netwerk leden. Hierdoor kan men tijdrovende administratieve verrekeningen voorkomen. De slimme contracten zorgen er automatisch voor dat transacties worden versneld.
Echter, er zijn ook nadelen aan blockchain. De technologie verbruikt veel energie, vooral bij cryptocurrencies zoals Bitcoin, waar het mijnproces intensief is. Daarnaast zijn de transactiesnelheden vaak lager in vergelijking met traditionele systemen, wat schaalbaarheidsproblemen veroorzaakt. Ook is er beperkte regelgeving en standaardisatie, wat onzekerheid kan creëren en het moeilijk maakt om blockchain in verschillende sectoren te integreren. Ten slotte, hoewel gegevens op de blockchain veilig zijn, kan de opslag van gevoelige informatie in openbare registers privacyproblemen opleveren.
