Google Play Store legt crypto-wallets aan banden: Nieuwe regels bedreigen decentrale apps
De Google Play Store heeft een bom gedropt op de crypto-wereld: vanaf 29 oktober 2025 moeten ontwikkelaars van cryptocurrency-wallets in 15 landen, waaronder de VS, het VK en de EU, een officiële overheidslicentie hebben om hun apps te publiceren.
Deze nieuwe regels gelden voor zowel bewaar- als niet-bewaarwallets, ongeacht of de aanbieder daadwerkelijk gebruikersfondsen beheert.
Wat betekent dit voor de crypto-industrie en jouw toegang tot wallets? CryptoBenelux legt het uit.
Waarom deze verandering?
De crypto-markt is hotter dan ooit. Bitcoin (BTC) tikte in augustus 2025 een recordhoogte van $123.000 aan, en stablecoins worden wereldwijd steeds populairder voor betalingen en overboekingen.
Met deze groei komt echter ook meer aandacht van regelgevers. Google lijkt met deze stap dan ook in te spelen op de roep om strengere regels, maar gaat volgens critici veel verder dan wat de wet vraagt.
Hoe werken crypto-wallets eigenlijk?
Even terug naar de basis: een crypto-wallet is geen portemonnee die je munten vasthoudt, maar een software-app die je cryptografische sleutels beheert.
Elke wallet heeft een privésleutel – een unieke code van 256 bits – die fungeert als je digitale handtekening. Deze sleutel genereert een publieke sleutel, die je wallet-adres vormt waar je crypto kunt ontvangen.
Wil je crypto versturen? De wallet gebruikt je privésleutel om een transactie te ondertekenen, die vervolgens naar de blockchain wordt gestuurd.
Knooppunten in het netwerk controleren of alles klopt, en voilà, je transactie staat forever op de blockchain.
Eigenlijk werkt een wallet dus als een soort wachtwoordmanager voor je crypto-sleutels.
Bewaar- versus niet-bewaarwallets
Niet alle wallets zijn hetzelfde, en dat is waar het spannend wordt:
- Bewaarwallets: Bedrijven zoals Coinbase of Binance beheren je privésleutels op hun servers, vergelijkbaar met een bank die je geld vasthoudt. Handig, maar je geeft controle uit handen.
- Niet-bewaarwallets: Denk aan MetaMask, Trust Wallet of Exodus. Deze wallets slaan je sleutels lokaal op je eigen apparaat op. De aanbieder heeft nooit toegang tot je fondsen en biedt alleen de software om je sleutels te beheren.
Dit onderscheid is cruciaal voor regelgeving. Bewaarwallets lijken op traditionele financiële instellingen omdat ze je geld beheren. Niet-bewaarwallets doen dat niet, wat ze normaal buiten zware regelgeving houdt.
Google’s nieuwe regels: Wat houdt het in?
Google gooit alle wallets op één hoop. Of je nu een bewaar- of niet-bewaarwallet maakt, je moet voldoen aan dezelfde strenge eisen:
- In de VS: Ontwikkelaars moeten zich registreren als Money Services Business bij FinCEN en licenties als geldtransmitter per staat aanvragen. Dit is normaal alleen verplicht voor bedrijven die daadwerkelijk geld van klanten verplaatsen.
- In de EU: Ontwikkelaars hebben een CASP-licentie (Crypto Asset Service Provider) nodig onder de MiCA-regelgeving. Deze is bedoeld voor exchanges en bewaardiensten, niet voor simpele wallet-software.
- In het VK: Registratie bij de Financial Conduct Authority is een must.
Het probleem? Deze eisen gaan verder dan wat de wet vraagt. FinCEN’s richtlijnen uit 2019 stellen duidelijk dat niet-bewaarwallets geen geldtransmitters zijn.
In de EU is een MiCA-licentie vaak niet eens beschikbaar voor pure niet-bewaarwallet-ontwikkelaars. Journalist L0la L33tz noemde dit in The Rage treffend “regulation by commercial enforcement” – Google legt regels op die strenger zijn dan de wet.
Wat betekent dit voor ontwikkelaars en gebruikers?
Vooral kleinere wallet-ontwikkelaars krijgen het zwaar. Een licentie aanvragen in de VS kan tonnen kosten, met extra eisen zoals hoge kasreserves en uitgebreide anti-witwasprogramma’s.
In de EU is MiCA-compliance een bureaucratische nachtmerrie, ontworpen voor grote financiële spelers. Grote jongens zoals Coinbase kunnen dit wel aan, maar kleine innovators – vaak de motor achter crypto-innovatie – dreigen buitengesloten te worden.
Google’s Play Store is dé toegangspoort voor apps op Android, dat 70% van de wereldwijde smartphones aandrijft. Alternatieven zoals sideloaden zijn mogelijk, maar dat is te technisch voor de gemiddelde gebruiker.
Dit geeft Google enorme macht over welke crypto-tools jij kunt gebruiken. Het risico? Minder keuze, vooral voor niet-bewaarwallets die juist staan voor de decentrale geest van crypto.
De bredere impact
Deze regels lijken geïnspireerd door de niet-bindende richtlijnen van de Financial Action Task Force (FATF) uit 2021, die suggereren dat zelfs decentrale apps als “virtuele activadienstverleners” kunnen worden gezien.
Google maakt dit nu verplicht, wat voelt als een achterdeur-regulering zonder tussenkomst van wetgevers. Dit kan een precedent schepen voor meer beperkingen op decentrale technologieën, zoals privacy- of blockchain-apps.
Voor gebruikers kan dit betekenen dat je vaker wordt gepusht naar bewaarwallets of browser-gebaseerde oplossingen, die andere risico’s met zich meebrengen, zoals afhankelijkheid van derden.
Crypto-investeerder Nic Carter noemde Google’s beleid op X “gewoon slecht beleid”, en benadrukte dat het geen deel is van een bredere samenzwering zoals Operation Chokepoint.
De crypto-wereld kijkt dan ook gespannen toe hoe ontwikkelaars en regelgevers reageren. Zullen kleine ontwikkelaars alternatieve app stores opzetten? Gaat de community pushen voor sideloading? Of krijgen grote, gereguleerde spelers de overhand?
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook
Populair Nieuws
Loading
