De zaak rond Julia DeLuney in Nieuw-Zeeland is een grimmige wake-up call voor de cryptogemeenschap.
De oud-lerares wordt
beschuldigd van de moord op haar 79-jarige moeder, Helen Gregory, na het stelen van NZD $51.000 uit haar verborgen spaargeld om in crypto te investeren.
Wat volgde waren forse verliezen, misleiding en een tragisch einde. Dit verhaal legt de donkere kant van ongereguleerde crypto-investeringen bloot.
Crypto-dromen worden nachtmerrie
Julia DeLuney zou NZD $51.000 van haar moeders spaargeld hebben weggesluisd om in crypto-activa te pompen, met beloftes van torenhoge winsten. Maar in plaats van rijkdom stond haar portefeuille begin 2024 NZD $41.000 in het rood, volgens financieel analist Eric Huang.
Dit is een klassiek voorbeeld van crypto-oplichting: slachtoffers worden gelokt met valse beloftes van rendementen, maar lopen tegen ondoorzichtige kosten en nepwinsten aan.
DeLuney stuurde haar moeder zelfs een e-mail waarin ze claimde dat een investering $160.000 had opgeleverd, om vervolgens NZD $30.000 te vragen voor “opnamekosten” – een truc die experts als pure zwendel bestempelden.
Financieel wanbeheer en gebroken vertrouwen
DeLuney’s uitgaven waren compleet uit de hand gelopen. In een jaar tijd joeg ze meer dan NZD $93.000 door crypto-platforms, terwijl ze maar NZD $55.000 van familie en vrienden kreeg, waaronder NZD $45.000 van haar moeder.
Haar inkomsten konden haar uitspattingen echter niet bijbenen: naast crypto gaf ze geld uit aan creditcardschulden, Afterpay-aankopen (NZD $39.000), reizen (NZD $5.736) en zelfs kappersbezoeken (NZD $4.339).
Dit financiële wanbeheer, gevoed door geheime transacties en haar moeders wantrouwen in banken, creëerde een giftige cocktail. Vooral oudere beleggers, die vaak contant geld prefereren, blijken kwetsbaar voor dit soort misbruik binnen families.
Forensisch bewijs legt leugens bloot
De dood van Helen Gregory op 24 januari 2024 in haar huis in Khandallah, Wellington, werd aanvankelijk als een ongelukkige val gepresenteerd. Maar forensisch onderzoek vertelde een ander verhaal.
Bloedspatten, haarklonters en DeLuney’s vreemde kledingwisselingen die nacht wezen niet op een ongeluk, maar op een misdrijf. DeLuney claimde dat ze het huis verliet om hulp te halen en haar moeder dood aantrof bij terugkomst, maar de politie vond inconsistenties in haar verhaal, zoals bloedsporen op de zoldertrap.
De aanklagers stellen dat ze de scène in scène zette om moord te verhullen. DeLuney ontkent alles, maar haar verdediging staat onder druk.
De tragische zaak van Julia DeLuney en Helen Gregory legt pijnlijk bloot hoe ver sommige mensen kunnen gaan voor geld. Terwijl de rechtszaak voortduurt, roept dit drama vragen op over hoe we investeerders, vooral ouderen, beter kunnen beschermen.