De immer veranderende wereld van het bankwezen is opnieuw in beweging gekomen. Nog eens drie centrale banken zijn, als symbool van aanpassing aan ons digitale tijdperk, aan boord gegaan van het digitale valutaproject van SWIFT.
Opmerkelijk genoeg bevindt dit interbancaire berichtenplatform, dat al lange tijd de ruggengraat vormt van het wereldwijde banknetwerk, zich nu in onbekend terrein met betrekking tot Centrale Bank Digitale Valuta (CBDC’s).
De Hong Kong Monetary Authority, de hoogste bank van Kazachstan en een andere geheime centrale entiteit hebben hun systemen gesynchroniseerd voor een pilot-run met SWIFT’s baanbrekende “CBDC connector solution.” Dit is verre van hun eerste poging, de initiële kennismaking met sandbox-testen begon al eerder in maart.
De oorspronkelijke groep bestond uit zwaargewichten zoals de Royal Bank of Canada, HSBC en Société Générale, om er maar een paar te noemen uit een indrukwekkende line-up van meer dan 18 financiële titanen.
Maar het intrigeert niet alleen daar. In slechts 12 weken tijd hebben deze bankreuzen meer dan 5.000 transacties door de zandbak gestuurd. En als de geruchten kloppen, zal het aantal deelnemers binnenkort de 30 overschrijden. Zo’n momentum doet je afvragen – waarom deze haast?
SWIFT’s uitgebreide bereik, met meer dan 11.500 financiële zwaargewichten wereldwijd verbonden, getuigt van zijn blijvende nalatenschap. Maar, zoals bij alle giganten, schuilt er fragiliteit onder de kracht.
De opkomst van CBDC’s verstoort de dynamiek van SWIFT en vormt een existentiële bedreiging van vervanging of op zijn minst significante aanpassing. De door de Bank for International Settlements gesteunde CBDC-projecten dienen als duidelijke herinneringen aan wat ons te wachten staat.
Maar hier is de twist: SWIFT laat dit niet zomaar gebeuren. De inspanningen van de organisatie op het gebied van CBDC’s, geïllustreerd door samenwerkingen zoals die met de New York Federal Reserve Bank, benadrukken haar bereidheid om te innoveren, of misschien wel haar noodzaak om dat te doen.
In een recente bekendmaking onthulde SWIFT een indrukwekkende prestatie. Maar liefst 89% van de transacties op haar platform werd binnen het gouden uur afgerond. Deze efficiëntie, een lovenswaardige sprong voorbij het G20-doel van 75% binnen één uur tegen 2027, kan worden beschouwd als een scherp antwoord op de criticasters.
Maar, zoals zo vaak het geval is, zit de duivel in de details. Slechts 60% van de groothandelbetalingen zag het licht binnen een uur, belemmerd door regelgevende hindernissen, conventionele werkuren en verouderde batchverwerkingssystemen.
De inspanningen van SWIFT op het gebied van CBDC’s kunnen worden gezien als een bewijs van de aanpassingsgeest van de banksector. Deze stap, hoewel baanbrekend, blijft echter niet vrij van kritiek. Zoals bij alle innovaties is de dans tussen traditie en evolutie delicaat.
De wereld kijkt, met ingehouden adem, toe om te zien of SWIFT’s gok haar nalatenschap zal versterken of slechts een voetnoot zal zijn in haar roemrijke geschiedenis. In elk geval staat één ding vast: in het eindeloze ballet van de financiële wereld is het tempo onmiskenbaar versneld.
