WLFI-burn-voorstel: Dé redding voor langetermijnbeleggers of een tijdelijke fix?

De WLFI-token heeft een wilde start achter de rug. Na een razendsnelle stijging van 130% naar $0,48 werd het al snel geconfronteerd met een keiharde dump van bijna 50%. Een klassieke pump-and-dump, gedreven door FOMO, joeg sommige vroege langetermijnbeleggers (LTH’s) naar de uitgang.

Nu komt het World Liberty Financial-team met een burn-voorstel om de circulerende voorraad te verkleinen en de prijs te stabiliseren. Maar is dit strakkere aanbod de reddingsboei die LTH’s nodig hebben, of slechts een pleister op de wond? Laten we de feiten op een rij zetten.

Het WLFI-burn-voorstel volgt een beproefd recept: gebruik protocolfees om tokens terug te kopen en permanent te verbranden.

WLFI opereert op Ethereum (ETH), Solana (SOL) en BNB Chain (BNB), waar het handelskosten (POL-fees) opvangt van platforms zoals Uniswap, Raydium en PancakeSwap.

Deze fees worden volledig ingezet om WLFI-tokens op de open markt te kopen en naar een burn-adres te sturen, waar ze voorgoed uit circulatie verdwijnen.

Neem het handelsvolume: op dag één piekte het DEX-volume van WLFI naar $128 miljoen. Bij een gemiddelde fee van 0,3% per trade levert dat zo’n $384.000 aan inkomsten op.

Dat hele bedrag gaat rechtstreeks naar buybacks en burns, wat de circulerende voorraad van 27,3 miljard (van de totale 100 miljard) langzaam maar zeker verkleint. Meer handel = meer fees = meer verbrande tokens. Een simpele, maar slimme feedbackloop.

Het burn-voorstel draait om één kernidee: waarde verschuiven naar langetermijnbeleggers. Door tokens van kortetermijnspeculanten op te kopen en te verbranden, wordt de relatieve eigendomsverhouding van LTH’s groter. Dit creëert schaarste, wat theoretisch de prijs kan opdrijven. Het voorstel stelt:

Kijk naar de whales: Justin Sun, oprichter van TRON, houdt een WLFI-positie van $891,2 miljoen, waarvan $200 miljoen al is vrijgemaakt. Op Ethereum bezitten de top 100 wallets maar liefst 98,23% van de voorraad.

Deze concentratie betekent dat whale-gedrag de prijs zwaar beïnvloedt. Een burn-strategie die het aanbod verkleint, speelt direct in op hun belang: een stabielere, schaarser token.

Toch is het geen wondermiddel. De recente ontgrendeling van 24,6 miljard tokens (waardoor de circulerende voorraad steeg naar 27,3 miljard) zorgde voor een verkoopgolf, vooral door kortetermijntraders.

Dit leidde tot een prijsdaling van 36%, van $0,331 naar $0,210, voordat het stabiliseerde rond $0,229. Het burn-voorstel moet deze verkoopdruk counteren, maar er zijn haken en ogen.

Ten eerste is het effect afhankelijk van het handelsvolume. Als de POL-fees tegenvallen (bijvoorbeeld door lage activiteit), blijft de impact op de voorraad minimaal.

Ten tweede: door 100% van de fees aan burns te besteden, blijft er niets over voor de treasury. Wat als WLFI plots geld nodig heeft voor ontwikkeling of noodgevallen? Zonder alternatieve inkomstenbronnen kan dit de groei van het project remmen.

Sommige communityleden vrezen zelfs dat de burns whales te veel macht geven, wat nieuwe kopers kan afschrikken.

De initiële 130% pump gevolgd door een 50% dump schreeuwt FOMO en speculatie. Het burn-voorstel probeert dit te beteugelen door een structurele, deflationaire druk te creëren.

Als het handelsvolume hoog blijft, kan de feedbackloop van fees naar burns de circulerende voorraad gestaag verkleinen, wat LTH’s beloont met een groter aandeel en mogelijk prijsherstel. T

echnische signalen, zoals een mogelijke short squeeze rond $0,28, suggereren zelfs ruimte voor een rally als de prijs de weerstand bij $0,23 doorbreekt. Maar het succes hangt af van uitvoering.

Transparantie (alle burns worden on-chain vastgelegd) en sterke governance zijn cruciaal om vertrouwen te behouden. Zonder duidelijke fee-schattingen of een noodplan blijft onzekerheid bestaan. En laten we eerlijk zijn: de link met de Trump-familie, die $5 miljard aan tokens bezit, voegt zowel hype als risico toe.

Het WLFI-burn-voorstel is een slimme zet om de tokenomics te versterken en LTH’s te belonen. Door schaarste te creëren en speculanten uit te schakelen, kan het de basis leggen voor prijsstabiliteit.

Maar met een hoge whale-concentratie, onzekere fee-inkomsten en een gebrek aan treasury-backup is het geen gegarandeerde redding.

Voor LTH’s biedt het een anker, maar alleen als het volume en de governance meezitten. Gaat dit WLFI’s bloeding stoppen? Wat is jouw mening? Laat het ons weten op onze socials!