Ethereum (ETH) bedenker Vitalik Buterin zegt dat het toonaangevende smart contract platform voor een ernstig obstakel staat, maar dat een relatief eenvoudige oplossing enorm zou kunnen helpen.
Ethereum is geconfronteerd met een grote uitdaging
In een bericht op zijn blog zegt Buterin dat privacy een van de grootste resterende uitdagingen is waarmee Ethereum momenteel wordt geconfronteerd.
Buterin zegt:
“Standaard is alles wat naar een publieke blockchain gaat openbaar. In toenemende mate betekent dit niet alleen geld en financiële transacties, maar ook ENS-namen (Ethereum Name Service), POAP’s (Proof of Attendance Protocols), non-fungible tokens (NFT’s), gepersonaliseerde tokens, en nog veel meer. In de praktijk betekent het gebruik van de hele reeks Ethereum-toepassingen dat een aanzienlijk deel van je leven openbaar wordt gemaakt, zodat iedereen het kan zien en analyseren.
Het verbeteren van deze stand van zaken is een belangrijk probleem, en dit wordt algemeen erkend. Tot nu toe hebben discussies over het verbeteren van de privacy zich echter grotendeels geconcentreerd rond één specifieke use case: privacy-behoudende transfers (en meestal zelftransfers) van ETH en mainstream ERC20 tokens.”
De oplossing van deze uitdaging
Buterin zegt dat vanaf nu de beste manier om privacy op Ethereum aan te pakken is via stealth-adressen. Een stealth-adres is een eenmalig adres dat iemands openbare sleutel onleesbaar maakt, zodat niemand betalingen kan herleiden tot de afzender.
De maker van Ethereum zegt dat cryptowallets gebruikers zouden kunnen helpen voordeel te halen uit stealth-adressen door ingebouwde opties te creëren voor de implementatie ervan.
Zo vertelt Buterin:
“Basis stealth-adressen kunnen vandaag vrij snel worden geïmplementeerd, en zouden een belangrijke impuls kunnen geven aan de praktische gebruikersprivacy op Ethereum. Ze vereisen wel wat werk aan de wallet kant om ze te ondersteunen. Dat gezegd zijnde, ben ik van mening dat wallets ook om andere privacy-gerelateerde redenen in de richting van een meer natuurlijk multi-adresmodel zouden moeten evolueren (bv. een nieuw adres aanmaken voor elke toepassing waarmee je in contact komt).
Stealth-adressen introduceren echter wel enkele bruikbaarheidsproblemen op langere termijn, zoals de moeilijkheid van sociaal herstel. Het is waarschijnlijk goed om die problemen voorlopig gewoon te aanvaarden, bijvoorbeeld door te aanvaarden dat maatschappelijk herstel ofwel een verlies van privacy inhoudt, ofwel een vertraging van twee weken om de hersteltransacties langzaam vrij te geven aan de verschillende activa (wat door een dienst van een derde partij zou kunnen worden afgehandeld).
Op langere termijn kunnen deze problemen worden opgelost, maar het stealth-adres ecosysteem van de lange termijn ziet eruit als een systeem dat echt sterk afhankelijk zou zijn van zero-knowledge proofs.”
