Wat is Bitcoin?

Het is inmiddels ruim vijftien jaar geleden dat de wereld kennismaakte met iets compleet nieuws. Precies in de nasleep van de financiële crisis van 2008 verscheen er online een document van negen pagina’s.

De titel: “Bitcoin: A Peer-to-Peer Electronic Cash System”. De auteur noemde zichzelf Satoshi Nakamoto. Niemand weet tot op de dag van vandaag wie dat echt was. Een paar maanden na publicatie verdween Satoshi spoorloos, zonder ooit zijn of haar identiteit prijs te geven.

Wat in die whitepaper stond, was revolutionair. Voor het eerst bestond er een manier om geld rechtstreeks van persoon A naar persoon B te sturen via internet, zonder bank, zonder overheid en zonder tussenpersoon.

Alles draait om een open netwerk dat door niemand beheerd wordt en door iedereen gecontroleerd kan worden. Dat netwerk heet de Bitcoin-blockchain.

Stel, je stuurt 0,01 BTC naar een vriend. Die transactie komt terecht in een ‘blok’ samen met duizenden andere transacties. Wereldwijd staan computers – de zogenaamde miners – klaar om dat blok op te lossen. Ze zetten bakken stroom en rekenkracht in om een ingewikkelde puzzel op te lossen.

Degene die als eerste de oplossing vindt, voegt het blok toe aan de keten en krijgt als beloning nieuwe bitcoin plus de transactiekosten. Zo blijft het netwerk veilig en eerlijk.

Vroeger, rond 2009-2012, kon je nog met een gewone laptop minen. Tegenwoordig staan er in landen als Kazachstan, Texas en IJsland hele hallen vol gespecialiseerde machines die dag en nacht draaien. Elektriciteit wordt daar letterlijk omgezet in Bitcoin.

Dat heeft vooral met één woord te maken: schaarste. In de code van Bitcoin staat zwart op wit dat er nooit meer dan 21 miljoen Bitcoin zullen bestaan. Punt. Dat getal veranderen kan alleen als praktisch het héle netwerk daarmee instemt – en dat gaat nooit gebeuren.

Op dit moment (november 2025) zijn er al ongeveer 19,85 miljoen gemined. Dat betekent dat er nog maar een goede 1,15 miljoen over zijn voor de komende 115 jaar. Daarnaast wordt de snelheid waarmee nieuwe Bitcoin bijkomen steeds lager.

Ongeveer elke vier jaar vindt de ‘halving’ plaats. Dan wordt de beloning voor miners gehalveerd. In 2009 kreeg je nog 50 BTC per blok, daarna 25, toen 12,5 en sinds 2024 krijg je 3,125 BTC.

Kort samengevat: iedereen weet exact hoeveel Bitcoin er ooit zullen zijn én hoe langzaam de rest nog vrijkomt. Dat maakt het schaars. Echt schaars.

Veel mensen noemen Bitcoin ‘digitaal goud’. Terecht, maar er is een groot verschil. Niemand weet hoeveel goud er nog in de aarde zit. Elk jaar komen er weer nieuwe mijnen bij en de productie groeit gestaag. Bij Bitcoin is de voorraad voorgoed vastgelegd. Dat is iets wat zelfs goud nooit heeft gekund.

Kijk je naar de prijsgeschiedenis van de afgelopen vijftien jaar, dan zie je een duidelijke trend: enorme pieken, diepe dalen, maar op lange termijn alleen maar omhoog. Wie in 2011 voor €100 Bitcoin kocht, heeft nu (zelfs na alle crashes) nog steeds een vermogen.

De koers kan hard onderuit gaan, regulering blijft onzeker en je moet je private keys goed bewaren. Maar voor wie verder kijkt dan een jaar of twee, blijft Bitcoin iets unieks: een actief met een perfect voorspelbare, afnemende uitgifte en een groeiende groep mensen en bedrijven die het als harde reserve gaan zien.

De makkelijkste manier is nog steeds een account aanmaken bij een grote, betrouwbare exchange. Bitvavo is in Nederland de grootste en werkt ook prima voor Belgen. Vanuit daar kun je met iDEAL of bancontact direct euro’s omzetten in BTC en die veilig naar je eigen wallet sturen.

Kortom: Bitcoin is meer dan een hype of een speculatief speeltje. Het is het eerste echte decentrale geld dat de wereld ooit heeft gezien – en het is pas net begonnen.